Βιβλιοπαρουσίαση: Ως το τέλος του κόσμου - Μαίρη Μαγουλά (Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ)

Η Στελλίνα επιστρέφει έπειτα από χρόνια στο αποµονωµένο κυκλαδονήσι, όπου η µητέρα της κατηγορείται για τη δολοφονία της ηλικιωµένης «Εγγλέζας», στην οποία δούλευε για πολλά χρόνια ως οικονόµος. Η τεταµένη σχέση µητέρας και κόρης, µε µνήµες που αναδύονται από το επώδυνο παρελθόν, οδηγεί σε απρόβλεπτες εξελίξεις. Τα χρόνια περνούν και η µνήµη έχει κρατήσει επιλεκτικά τις πρώτες εικόνες που έχουν αποµείνει φυλακισµένες στα αθώα παιδικά της µάτια. Μια λύπη όµως την πνίγει, µια φωνή µέσα της εξακολουθεί να τη βασανίζει. Έντονη επιθυµία να φύγει την κυριεύει. Να φύγει ναι, αλλά για πού; Και τότε ένα τυχαίο όπως πιστεύει συναπάντηµα έρχεται να σπείρει µέσα της την επιθυµία για «τον δρόµο των αστεριών». Αποφασίζει να διανύσει το Καµίνο, τον πασίγνωστο από τον Μεσαίωνα δρόµο προσκυνήµατος προς τον ναό του Αγίου Ιακώβου στο Σαντιάγο ντε Κοµποστέλα της Ισπανίας. Ένα ταξίδι γεωγραφικό, ιστορικό, πνευµατικό, όπου η Στελλίνα οδηγείται βήµα βήµα, µέσα από συνεχείς αναδροµές στο οδυνηρό παρελθόν, σ’ ένα υπαρξιακό ταξίδι αυτογνωσίας.

Μέσα από τη νεαρή πρωταγωνίστρια οδηγούμαστε σε  ένα ταξίδι γεωγραφικό, ιστορικό, πνευματικό, σ’ ένα υπαρξιακό ταξίδι αυτογνωσίας ως το τέλος του κόσμου. Σε αυτό το ταξίδι αναζήτησης της αλήθειας, στο υπαρξιακό ταξίδι αυτογνωσίας που την οδήγησαν τα βήματά της, αντιλαμβάνεται και αντιλαμβανόμαστε ότι τελικά, η τελική αναμέτρηση είναι με τον εαυτό της και ας έκανε αρκετά χιλιόμετρα για να το ανακαλύψει. Η ζωή είναι σαν ένας δρόμος με ανηφοριές, κατηφοριές, στροφές, ευθείες γραμμές αλλά και γκρεμούς. Όσο κουβαλάμε τους εφιάλτες του παρελθόντος, γίνονται αβάσταχτο φορτίο που δε μας αφήνουν να λυτρωθούμε. Η ηρωίδα της Μαίρης Μαγουλά, είναι μια τέτοια περίπτωση. Ξεκινάει μια διαδρομή δύσκολη, με συνοδοιπόρους ανθρώπους κάθε φυλής που  ο καθένας από αυτούς κουβαλάει τον δικό του σταυρό. Κάθε μέρα γνωρίζει νέα μέρη, γεμίζει εμπειρίες, και ακούει ιστορίες ανθρώπων που ακολουθούν τον δικό τους γολγοθά. Είκοσι οχτώ μέρες πεζοπορίας, σε μια απόσταση περίπου οχτακοσίων χιλιομέτρων, με στάσεις σε πανέμορφα χωριά, φτάνει στον ναό πλημμυρισμένη από συναισθήματα, αλλά και κάπως απαλλαγμένη από τα φαντάσματα που την ακολουθούσαν.