Πριν πολλά χρόνια, με αφορμή μία σχολική εργασία στο γυμνάσιο, ο παππούς μου, από την πλευρά της μητέρας μου, μου είχε πει αρκετές ιστορίες από εκείνη την εποχή. Ο τρόπος που μιλούσε, το συναίσθημα που έβγαζε το θυμάμαι ξεκάθαρα ακόμα και σήμερα. Το ίδιο συναίσθημα το συνάντησα και στα λόγια του παππού μου από την πλευρά του πατέρα μου, ο οποίος ήταν μέλος της εθνικής αντίστασης και είχε τιμηθεί με μετάλλιο για τις υπηρεσίες που είχε προσφέρει. Γνωρίζοντας και άλλους από εκείνη την εποχή και εντοπίζοντας στο λόγο όλων πάντα το ίδιο συναίσθημα, κατάλαβα κάτι πολύ σημαντικό. Αφήσαμε και αφήνουμε τις γενιές της κατοχής κυριολεκτικά στη μοίρα τους. Αυτοί είναι, όμως, οι εκπρόσωποι της σύγχρονης ιστορίας της χώρας μας. Έχουν τόσα να μας διδάξουν και επιλέξαμε να μην τους δίνουμε όση σημασία θα έπρεπε. Θεώρησα, λοιπόν, χρέος μου να προετοιμάσω αυτό το βιβλίο και να το αφιερώσω στις γενιές της κατοχής.
2. Ποιον τίτλο θα βάζατε στην εποχή που ζούμε;
Τη σημερινή εποχή θα την χαρακτήριζα ως έναν «μεταμφιεσμένο προ-μεσαίωνα» και θα σας εξηγήσω γιατί. Από κάθε άποψη, είτε κοινωνική, είτε περιβαλλοντική, είτε από κάθε άλλη άποψη, δεν είμαστε σε καθόλου καλό σημείο ιστορικά. Βλέπετε τι συμβαίνει σε όλο τον κόσμο και σε οποιονδήποτε τομέα. Το περιβάλλον χρόνια τώρα βρίσκεται σε κρίση, η υγεία, ο πολιτισμός, η οικονομία και καθετί άλλο. Κινούμαστε προς έναν σύγχρονο μεσαίωνα που μας προσφέρεται με ένα περιτύλιγμα γεμάτο τεχνολογικά και άλλα επιτεύγματα, αμφισβητήσιμα πολλά από αυτά. Ωστόσο, θεωρώ ότι η κατάσταση είναι αντιστρέψιμη, καθώς μπορεί ο γυάλινος κόσμος μας να ράγισε, αλλά δεν έσπασε. Όμως, όσο περνάει ο καιρός και βυθιζόμαστε πιο βαθιά μέσα στο μεσαίωνα που εμείς δημιουργήσαμε, η προσπάθεια για να δραπετεύσουμε από όλο αυτό γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Το θέμα είναι για πόσο καιρό ακόμα ο στόχος αυτής της λυτρωτικής δραπέτευσης θα παραμένει επιτεύξιμος.
3. Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Η αλήθεια είναι ότι αυτόν τον καιρό έχω αναγκαστικά στο κομοδίνο δύο ξενόγλωσσα συγγράμματα που αφορούν στη δουλειά μου στη σχολή, αλλά και στις φοιτητικές υποχρεώσεις που απέκτησα πάλι. Η επόμενη χρονιά, δεδομένων των νέων συνθηκών, αναμένεται πολύ απαιτητική και μία σχετική προετοιμασία είναι μονόδρομος.
4. Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο.
Το βιβλίο μας ταξιδεύει στην εποχή της κατοχής και παρουσιάζει, μεταξύ άλλων, δύο οικογένειες. Μία ελληνική και μία γερμανική. Οι διαφορές είναι ξεκάθαρες και απαραίτητες για την εξέλιξη της ιστορίας, αλλά δεν έχουν να κάνουν με την καταγωγή. Έχουν να κάνουν με αυτό που κουβαλά μέσα του κάθε άνθρωπος. Πολλά από αυτά που περιγράφονται στο βιβλίο έγιναν ή βασίζονται σε γεγονότα που έγιναν και παρουσιάζονται με τέτοιον τρόπο, ώστε να διαμορφωθεί ένα μυθιστόρημα. Θα συναντήσετε στο βιβλίο καθημερινούς ήρωες, αντιστασιακούς, προδότες, ακόμα και τον Χίτλερ και το Μουσολίνι. Στο τέλος, η σβάστικα λιώνει και γίνεται αλεύρι, γίνεται ζωή. Το τέλος, όμως, συμπίπτει με τις αρχές του εμφυλίου, αυτής της βαθιάς πληγής της σύγχρονης ιστορίας μας.
5. Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Κάθε βιβλίο είναι ένα ξεχωριστό ταξίδι. Ένα καλό βιβλίο είναι ένα εντυπωσιακό ταξίδι και αφήνει ένα βαθύ αποτύπωμα στην ψυχή μας. Ένα ακόμα ταξίδι, ίσως το πιο σημαντικό στη ζωή μας, είναι το ταξίδι της ενηλικίωσης. Τα βιβλία αυτά και οι ήρωές τους μου αρέσουν αρκετά. Αφού μου κάνατε αυτήν την ερώτηση λοιπόν, θα σας απαντήσω ότι θα ήθελα να ήμουν ή ο Ρόμπερτ Σάννον από τα Άγουρα Χρόνια του Άρτσιμπαλντ Τζόζεφ Κρόνιν ή ο Τομ Σόγιερ του Μαρκ Τουέιν. Ήρωες που έχω πραγματικά αγαπήσει και χαρακτήρες που κάθε συγγραφέας θα ήθελε να είχε δημιουργήσει!
6. Τι θα λέγατε σε ένα νέο άνθρωπο που δεν έχει διαβάσει ποτέ κάποιο λογοτεχνικό βιβλίο;
Η σημερινή νεολαία έχει την τύχη και την ατυχία να ζει μέσα σε έναν καταρράκτη τεχνολογικών και άλλων δημιουργημάτων που οδηγούν σε μία επιφανειακή ψυχαγωγία, η οποία μπορεί να επιτευχθεί με το πάτημα ενός κουμπιού ή με λίγα κλικ. Οι νέοι σήμερα έχουν πάρα πολλές επιλογές για να περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους. Κάποιες φαντάζουν πιο ελκυστικές, πιο γρήγορες. Όμως, το εύκολο συναίσθημα δεν μιλά στην ψυχή κανενός. Θα προσπαθούσα να του επεκτείνω το εύρος των επιλογών του, προτείνοντάς του κάποιο βιβλίο που σίγουρα θα του αρέσει. Αν δώσουμε στους νεότερους επιλογές, αν τους φέρουμε σε επαφή με τον κόσμο της λογοτεχνίας και τους δείξουμε αυτόν τον δρόμο, θα δείτε που πολλές από τις άλλες επιλογές θα περάσουν σε δεύτερη μοίρα.
7. Πως αντιμετωπίζετε την κριτική, είτε θετική είτε αρνητική; Σας επηρεάζει καθόλου;
Κοιτάξτε, έχω μάθει να είμαι απαιτητικός κριτής του εαυτού μου, αλλά όταν με κρίνω δεν είμαι ο συνηθισμένος εαυτός μου. Αποκτώ το ρόλο του αναγνώστη, του αποδέκτη της οποιασδήποτε προσπάθειάς μου. Προσπαθώ να βλέπω το καθετί που φτιάχνω από πολλές οπτικές γωνίες, ώστε να προσπαθήσω να ικανοποιήσω όσους περισσότερους μπορώ. Επομένως, εντοπίζω θετικά και αρνητικά σημεία σε ό,τι κάνω. Όταν δέχομαι μία κριτική, συγκρίνω τη δική μου κριτική με την κριτική που έχω δεχθεί. Πολλές φορές, η δική μου κριτική είναι πιο αυστηρή. Ξέρετε, έχω ένα τετράδιο και σημειώνω πολλά από αυτά που θα τα χαρακτήριζε κάποιος ως «λάθη». Αρκετές φορές, από αυτά τα λάθη, ενώνοντάς τα, κάτι δημιουργείται που μπορεί να είναι ωραίο. Κάτι καινούργιο σίγουρα, κάτι αξιοποιήσιμο. Προφανώς μία θετική κριτική με χαροποιεί. Προφανώς μία αρνητική κριτική θα με βάλει σε σκέψεις. Όμως, επειδή μου αρέσει πάρα πολύ η επικοινωνία με τους ανθρώπους, γνωρίζω ότι με τον οποιονδήποτε μου έχει κάνει κάποια κριτική, οι δρόμοι μας πιθανότατα θα ξανασυναντηθούν. Άρα όταν δέχομαι μία κριτική, περιμένω και την επόμενη του ίδιου κριτή για κάποιο άλλο έργο. Σε κάθε περίπτωση, ευχαριστώ όλους όσους αφιερώνουν λίγο από το χρόνο τους για να με κρίνουν. Δεν εφησυχάζω, δεν απογοητεύομαι και προσπαθώ πάντα για να ικανοποιήσω και τον πιο απαιτητικό αποδέκτη της όποιας προσπάθειάς μου.
8. Τι νοσταλγείτε περισσότερο;
Νοσταλγώ περισσότερο τα παιδικά μου χρόνια που τα πέρασα κοντά στη φύση, κοντά στη θάλασσα και κοντά στο βουνό. Μου άρεσαν πολύ οι βόλτες στο βουνό, παρέα με κάποιο από τα κατοικίδια που είχαμε τότε στο σπίτι στο χωριό.
9. Ποια είναι η εικόνα που έχετε για την απόλυτη ευτυχία;
Κοιτάξτε, ως ενήλικες και ως μέλη αρκετών και διαφορετικών κοινωνικών ομάδων, έχουμε πολλές υποχρεώσεις, πολλά πράγματα μέσα στο μυαλό μας που δεν μας αφήνουν να ζήσουμε ξέγνοιαστα. Όμως, υπάρχουν στιγμές στη ζωή του καθενός που μπορούν να χαρακτηριστούν ως στιγμές απόλυτης ευτυχίας. Αυτές οι στιγμές μπορούν να είναι το οτιδήποτε μας ευχαριστεί τόσο ώστε να χαράζεται στην ψυχή μας. Μια στιγμή κάπου στη φύση, ένα χαμόγελο και δυο λόγια από ένα αγαπημένο μας πρόσωπο, πραγματικά το οτιδήποτε, ας είναι και κάτι πολύ καθημερινό. Απόλυτη ευτυχία, αν και η λέξη «απόλυτη» είναι βαριά, για μένα είναι να έχεις μία μεγάλη συλλογή από τέτοιες στιγμές, να την επεκτείνεις και να τη μοιράζεσαι.
10. Ποιο θα είναι το επόμενό σας συγγραφικό βήμα;
Το αμέσως επόμενο συγγραφικό βήμα θα είναι κάτι που θα απευθύνεται σε αρκετά μικρότερες ηλικίες.
+1. Μια συμβουλή/ευχή για τους αναγνώστες μας.
Θα πρότεινα στους αναγνώστες μας να διαβάζουν πάντα κάτι πριν κοιμηθούν το βράδυ. Όταν οι υποχρεώσεις της μέρας, ας πούμε, ότι έχουν ολοκληρωθεί, το μυαλό μπορεί να αφεθεί σ’ αυτό το ταξίδι της ανάγνωσης. Πιστεύω ότι εκείνη τη στιγμή, παρά την καθημερινή κούραση, το μυαλό δημιουργεί πιο εύκολα εικόνες από αυτό που διαβάζουμε. Και αυτές τις εικόνες μπορεί να τις συναντήσουμε ξανά στα όνειρά μας. Μου έχει τύχει αρκετές φορές. Ελπίζω να πιάνει και σε εσάς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου