1854: Μια επιδημία χολέρας ξεσπά στην Αθήνα και στον Πειραιά και σπέρνει τον πανικό και τον θάνατο στους δύστυχους κατοίκους της πρωτεύουσας. Το σύντομο αυτό αφήγημα, που στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα, αποτελεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά δείγματα της γραφής του Εμμανουήλ Λυκούδη (1849-1925). Περιγράφει με δραματικό τρόπο την κατάσταση στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της επιδημίας, που κατά τους ιστορικούς μεταδόθηκε από τα ξένα στρατεύματα. Η χολέρα στην κατά Λυκούδη αφήγηση μοιάζει να είναι σαν μια κακιά μάγισσα που ήρθε και σκέπασε την Αθήνα. Είναι μια «ξένη», καθώς σύμφωνα με τους ιστορικούς εισήλθε στα ενδότερα της χώρας από ξένα στρατεύματα. Κράτησε πέντε μήνες και αποδεκάτισε τον πληθυσμό της πρωτεύουσας, αλλά ουσιαστικά παρέλυσε τον κρατικό μηχανισμό. Οι σκηνές που περιγράφει ο Λυκούδης είναι δραματικές (θυμίζουν εικόνες από άλλες χώρες στο 2020) με τα κάρα να περιμαζεύουν πτώματα από τους δρόμους. Άνθρωποι να μεταφέρονται στην τελευταία τους κατοικία σαν να ήταν σακιά κι άλλους στο όριο του θανάτου να περιφέρονται σαν φαντάσματα στα έρημα σοκάκια. Οικογένειες ξεκληρίστηκαν, μικρά παιδιά έφυγαν από τη ζωή πριν καν την γευτούν, ανδρόγυνα χώρισαν για πάντα. Η χολέρα δεν έκανε καμία διάκριση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου